بررسی نتایج استئوتومی باز پروگزیمال تیبیا در بیماران مبتلا به دفورمیتی واروس
Authors
Abstract:
Background: High tibial open wedg osteotomy is one of the most important modality for treatment of varus deformity in order to correct deformity and improving signs and symptoms of patients with primary degenerative osteoarthritis. The aim of this study was to investigate the results of high tibial open wedge osteotomy in patients with varus deformities.Methods: This retrospective study conducted on twenty nine patients (36 knees) undergone proximal tibial osteotomy operation in Shafa Yahyaian University Hospital from 2004 to 2010. Inclusion criteria were: age less than 60 years, high physical activity, varus deformity and involvement of medical compartment of knee. Patients with obesity, smoking, patelofemoral pain, lateral compartment lesion, deformity degree more than 20 degree, extension limitation and range of motion less than 90 degree were excluded. The clinical and radiologic characteristics were measured before and after operation.Results: Fourteen patients were females. All of them were younger than 50 years, with mean (±SD) 27.64 (±10.88). The mean (±SD) of follow up time was 4.33 (±1.7). All the patients were satisfied with the results of operation. Tenderness and pain decreased in all of them. In all patients autologus bone graft were used, in 15 cases (42.5%) casting and in the rest T.Buttress plate were used for fixation of fractures. In both groups of primary and double varus the International knee documentation committee (IKDC) and modified Larson indices were improved after operation, but there was no significant difference between two groups.Conclusion: High tibial open wedge osteotomy can have satisfying results in clinical signs and symptoms of patients with primary medial joint degenerative osteoarthritis. This procedure also may correct the deformity and improves the radiologic parameters of the patients.
similar resources
بررسی نتایج استئوتومی باز پروگزیمال تیبیا در بیماران مبتلا به دفورمیتی واروس
زمینه و هدف: استئوتومی گوه باز یکی از مهم ترین درمان ها در درمان دفورمیتی تیبیا است که به منظور اصلاح واروس و بهبود علایم و نشانه های بیماران صورت می گیرد. هدف از مطالعه حاضر بررسی نتایج عمل استئوتومی در بیماران با دفورمیتی واروس است.روش بررسی: این مطالعه به صورت یک مطالعه گذشته نگر برروی نتایج عمل 29 بیمار که در فاصله زمانی سال های 83 تا 89 تحت عمل جراحی عمل استئوتومی پروگزیمال تیبیا قرار گرفت...
full textتعیین دقیق محل استئوتومی اصلاحی در دفورمیتی واروس زانو
پیشزمینه: استئوآرتریت مفصل زانو از علل اصلی ناتوانی در افراد مسن میباشد. شواهد نشان میدهند دفورمیتی واروس میتواند از انتهای فمور یا ابتدای تیبیا یا بهعلت لاکسیتی لیگامانی ایجاد شود. در صورت استئوتومی، در جای دیگر غیر از محل اصلی دفورمیتی، ممکن است باعث ایجاد دفورمیتی زیگزاگی گردد و احتمال خطر ایجاد استئوآرتریت را بالا ببرد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین محل دقیق دفورمیتی در واروس و والگو...
full textمقایسه دو روش گوهای باز و بسته استئوتومی پروگزیمال تیبیا در استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو
زمینه: استئوتومی پروگزیمال تیبیا عملی مناسب برای جلوگیری از سیر پیشرونده استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو، بهبود عملکرد فیزیکی مفصل و کاهش درد بیمار بوده و مورد توافق همگان است. هدف: مطالعه به منظور مقایسه دو روش گوه ای خارجی بسته و گوه ای داخلی باز در استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو انجام شد. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی طی سال های 86-1384 در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران بر روی...
full textاستئوتومی با روش گوه باز پروگزیمال تیبیا: مقایسه آزادسازی در مقابل حفظ رباط طرفی داخلی سطحی (با استئوتومی بالا یا پایین توبرکل تیبیا)
پیشزمینه: یکی از درمانهای رایج برای «انحراف راستای» اندام تحتانی قبل از ۵۰ سالگی استئوتومی پروگزیمال تیبیا است. در روش استئوتومی گوه باز، رباط طرفی داخلی (MCL) نیاز به آزادسازی دارد. هدف از این مطالعه مقایسه عمل استئوتومی گوه باز با و بدون آزادسازی MCL و تعیین اثر احتمالی محل استئوتومی بر ناپایداری والگوس، ارتفاع پاتلا و شیب پشتی پروگزیمال تیبیا بود.مواد و روشها: در یک کارآزمایی بالینی آینده...
full textمقایسه استئوتومی والگوس با گوه باز پشت توبرکل و بالای توبرکل تیبیا در بیماران مبتلا به بدشکلی واروس زانو
پیشزمینه: با وجود آنکه روشهای جراحی رایج برای درمان ژنوواروم و برقراری آناتومی صحیح در زانوی مبتلا میتوانند اهداف درمانی را تأمین سازند ولی عوارض آن قابل توجه بوده و در بلندمدت مشکلات جدیدی را ایجاد می کنند. از جمله روشهای جراحی جدید برای درمان اختلال واروس در مفصل زانو، جراحی استئوتومی گوه باز پشت توبرکل استخوان تی بیا (Retrotubercle Medial Opening Wedge High Tibial Osteotomy) است و هدف ا...
full textپیشبینی نتایج جراحی استئوتومی پروگزیمال تیبیا با توجه به اثرات متقابل بافت نرم (یک تجربه با المان محدود)
پیشزمینه: استئوتومی بالای تیبیا یک روش معمول برای درمان ناهمراستایی محوری اندام تحتانی (بدشکلیهای واروس-والگوس) است. موفقیت این جراحی به میزان اصلاح محور بارگذاری وابسته است. هدف از این مطالعه شبیهسازی جراحی استئوتومی بالای تیبیا در یک بیمار دارای بدشکلی واروس به منظور بررسی رابطه گوه استئوتومی با تغییرات محور مکانیکی و تغییرات پیکربندی مفصل بود. مواد و روشها: به این منظور یک مدل المان م...
full textMy Resources
Journal title
volume 71 issue None
pages 216- 223
publication date 2013-07
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023